طراحی کیف زنانه به منظور کاهش جرم کیف زنی در وسایل نقلیه عمومی تهران

در میان مکان های مورد استفاده ی عموم مردم، وسایل نقلیه عمومی یکی از مکان های جرم خیز می باشند. حضور تعداد زیاد مردم و وجود فرصت های بروز جرم سبب شده تا میزان ارتکاب جرم در این مکان ها بالا باشد. در این میان ازدحام جمعیت موجود در شروع و پایان ساعت های کاری در وسایل نقلیه عمومی سبب شده تا فرصت مناسبی برای دزدی به شیوه ی جیب بری فراهم شود. از طرف دیگر بروز تعداد بسیاری از سرقت ها در قسمت های ویژه ی بانوان نشان دهنده ی این مساله است که حریم امن ایجاد شده برای زنان مسافر، موقعیت مناسبی برای زنان بزه کار فراهم آورده است. این زنان بزه کار، سارقانی هستند که در زمان عدم تمرکز زنان مسافر در وسایل نقلیه عمومی، وسایل داخل کیف آن ها را سرقت می کنند. این زنان بزه کار برای پنهان کردن وسایل سرقت کرده و ایجاد حائل بین خود و فرد صاحب کیف از پوشش چادر سوء استفاده کرده و از آن به عنوان ابزار کار خود بهره می برند. جمع آوری اطلاعات مورد نیاز با استفاده از روش مصاحبه با مسئولین مربوطه در اداره آگاهی و نیز افراد بزه دیده در وسایلی نقلیه عمومی انجام شده است. استفاده از شیوه های مختلف دزدی بسته به نوع هدف، آگاهی و مهارت سارق متفاوت است اما بر اساس اطلاعات بدست آمده، دزدی از کیف زنان در وسایل نقلیه عمومی تهران به دو روش کیف-زنی و تیغ زنی انجام می شود. آمار موارد سرقت شده نشان می دهد که کیف پول آسیب پذیرترین وسیله ی داخل کیف می باشد. در نتیجه طراحی به جهت مقابله با دزدی باید فرصت های بروز آن را محدود کند، این امر از طریق مقاوم سازی بدنه، کنترل دسترسی به محتویات و گسترش محافظت میسر می شود. مقاوم سازی چه به صورت واقعی و چه در شکل ظاهری می تواند در جلوگیری از بروز دزدی مقابله کند. علاوه بر آن طراحی می تواند با ارائه ی ویژگی های گمراه کننده محصولاتی مقاوم به جرم ارائه کند.